december 2010
Ook in sociaal opzicht heeft de lange periode van overleg over een renovatie van het complex Het Breed grote gevolgen gehad.
In de periode 2000 tot 2005 is vooral het zogenoemde revitaliseringsplan aan de orde geweest. In het artikel van de ArchitectenCie wordt het revitaliseringsplan uit de doeken gedaan. Een essentieel onderdeel van dit plan werd gevormd door het samenvoegen van ruim 400 woningen tot circa 200 zeer grote woningen. Het duurde geruime tijd voordat duidelijk werd dat een dergelijke samenvoeging slechts mogelijk zou worden wanneer een grote groep huurders eigener beweging de huur zou opzeggen. Aanvankelijk werd aangenomen dat de corporaties hiertoe dwang zouden kunnen uitoefenen. De erkenning van de corporaties dat alleen bij vrijwillige medewerking van de huurders het revitaliseringsplan uitgevoerd kon worden luidde het einde van het plan in omdat vrijwel geen enkele huurder bereid bleek te zijn om de huur vrijwillig te beëindigen. Het spreekt voor zich dat dit proces (dat ruim vier jaar in beslag nam) veel bewoners niet in de koude kleren is gaan zitten.
In deze periode kwam door onderlinge ruil van bezittingen het gehele complex in het bezit van de Woonmaatschappij (later gefuseerd met Ymere) en Eigen Haard.
Na het afketsen van het revitaliseringsplan besloten de corporaties tot een eenvoudiger renovatieplan. Onder de pagina Het Breed bouwkundig - renovatieplannen is dit nader toegelicht. Het verloop daarvan is zonder meer problematisch geweest en heeft naar onze mening ook in aanmerkelijke mate de sociale structuur in het complex ongunstig beïnvloed. In dit verband zijn de volgende punten van belang:
- In 2005 werd door de Woonmaatschappij een verkoopplan gelanceerd. Als gevolg hiervan werden vrij gekomen woningen niet langer verhuurd. Zo ontstond al gauw een grote leegstand. Hiertegen werd door de Bewonersvereniging flink actie gevoerd, maar dat hielp niet. Ook een duidelijke brief die aan de Woonmaatschappij werd verstuurd hielp niet. De verkoop van woningen startte eerst in 2008.
- Ter voorkoming van kraak kwamen leegstaande woningen ter beschikking van kraakwachten; later werd gekozen voor de constructie van tijdelijke verhuur. Naar schatting gaat het hierbij thans om circa 170 woningen in het complex, waarvan een deel nog steeds leegstaat. In een recent overleg met portefeuillehouder Kees Diepeveen hebben wij hiervan melding gemaakt en gevraagd om voor zover mogelijk de reguliere verhuur van deze woningen te bevorderen. Voor de nabije huurders veroorzaakt de leegstand aanmerkelijke problemen.
- Het naderbij komen van de renovatie leidde ertoe dat een grote groep huurders zelf besloot te verhuizen uit het complex. Enerzijds was dat in verband met de sociale structuur binnen het complex een verlies, anderzijds leidde dit ook weer tot een toename van de leegstand in het bezit van Ymere.
- De start van de renovatie in september 2008, die door ernstige kwalitatieve tekortkomingen na een maand weer moest worden stilgelegd, veroorzaakte een groot wantrouwen bij de bewoners dat naar onze indruk bij een aantal bewoners nog steeds niet is verdwenen.
- Door de steeds verder oplopende onderhoudsachterstand van de woningen, de woongebouwen en de woonomgeving is de wijk er erg op achteruit gegaan. De kernbegrippen 'schoon, heel en veilig' zijn grotendeels uit zicht geraakt. Een goede omgang met het publieke domein wordt hier niet door bevorderd.
- Een steeds terugkerend probleem in het renovatieplan betreft de zeer onduidelijke en onevenwichtige behandeling van het thema afsluiting. Dit punt is in twee afzonderlijke artikelen op deze website nader besproken. Een (niet onaanzienlijke) minderheid van de huurders heeft zich voor de afsluiting uitgesproken. Omdat de afsluiting steeds een onderdeel van het renovatieplan is geweest lijkt de vraag relevant of hierdoor de mate van instemming van de huurders met de voorgelegde renovatieplannen niet steeds nadelig werd beïnvloed.